Για να ΄χουμε...

Για να χουμε να βαδίζουμε...

Δεν ξέρω τους στίχους

Αλλά σα να νιώθω την κάθε λέξη

Πολύ εκφραστική φωνή ...

Βαρέα ανθυγιεινά...

Δεν είναι δυνατόν !

Πως μπορείς να χάσεις μια μέρα μόνο στα τηλέφωνα...γκρρρ

Χθες μιλούσα 7 και... ώρες στο τηλέφωνο, κάτι τους είχε πιάσει...

Μετά το προχθεσινό ξενύχτι, ξύπνησα στις 11 και σε λίγο αρχίσανε

ΝΤΡΡΡΡΙΙΙΙΝΝΝΝ.....!

Πρώτα ήταν η ‘πεθερά’, η μαμά του μπόυφρεντ, που ξέχασε το κινητό του, είχε κάτι παραγγελίες να του δώσει αλλά εγώ την άκουγα για πάνω από ώρα...

Φαντάσου, φεύγει από Πατήσια ο Προκόπης, κάνει ότι ήταν να κάνει, φτάνει Ηλιούπολη κι εγώ μίλαγα ακόμα με την μαμά του...

- Α!, ήρθε ο Προκόπης... σε κλείνω...

Ευτυχώς....

(να θυμηθώ: γράψω ανάρτηση για μοναχικές μαμάδες αγοριών...  έχω τρεις τρανταχτές περιπτώσεις, μπουμπούκια όλες τους ...)

Είπα να πάρω και το πατρικό στο χόουμ τάουν, σαν καλή κόρη να ρωτήσω τι κάνουν γονείς και παππούδες αφού δεν καταδέχτηκα να τους επισκεφτώ το τετραήμερο...

Τι τόθελα...

Πέφτω πάνω στη γιαγιά που είχε παράπονα γιατί την 25^η Μαρτίου την παρατήσανε όλοι να φτιάχνει μπακαλιάρους.

Οι μεν γονείς πήγαν βουνό, ο παππούς πήγε πολύωρη βόλτα... όπου βόλτα παππού σημαίνει ότι παίρνει μαγκούρα και περπατάει 6-7 χιλιόμετρα έξω από την πόλη μετά κάθεται σε μια άκρη και κάποιος βρίσκεται και τον γυρίζει πίσω....

Μιλάμε για άνθρωπο που πάει γαζωμένος στα 90... (σε 2 χρόνια)

Άκουσα και την εκδοχή του παππού για τα γεγονότα ενώ η γιαγιά μουρμούραγε από μέσα... ακόμα τσακώνονται ...περασμένα τα 80 κι οι δυο...

Φυσικά πάντα βγαίνει από πάνω η γιαγιά ως ξεροκέφαλη Αρβανίτισσα ενώ ο Πόντιος παππούς δεν έχει ελπίδα... το ίδιο συμβαίνει και μεταξύ μαμάς – μπαμπά....

(να θυμηθώ: γράψω ανάρτηση για την γυναικοκρατία στην οικογένεια μου...)

Μετά είχε σειρά ο Μάριος, πρόσφατη γνωριμία και γκέι...

Είχε πάθει ταραχή γιατί η σκυλίτσα του, η Φέυ, πήγε και πηδήχτηκε μ’ έναν αδέσποτο διπλάσιο από αυτήν και τι θα κάνει τώρα...

Ξεχάστηκε στο πάρκο να μιλά μ’ άλλους ιδιοκτήτες σκύλων και πάει η σκυλίτσα του... τον ατίμασε...!!!

Είναι κι απ’ αυτά τα μικροσκοπικά αντιπαθητικά σκυλιά που δεν τα υποφέρω... (δεν του τόχω πει...)

Μαζί με τα βάσανα της σκυλίτσας άκουσα, σαν καλή φιλενάδα, και τα δικά του ερωτικοψυχολογικά...

(να θυμηθώ: γράψω ανάρτηση για τους γκέι στη ζωή μου, έχω σουξέ...)

Δεν αναφέρω τα άλλα 3 τηλεφωνήματα γιατί κουράστηκα μόνο που τα ξανασκέφτομαι

Το συμπέρασμα είναι ότι λίγο μετά τις 6 το απόγευμα που ήρθε πάλι ο λαβερμπόης με βρήκε ακόμα στο τηλέφωνο...

Half moon βρυκολάκιασμα ...

Είναι το τρίτο συνεχόμενο βράδυ που ξενυχτάω στο σπίτι

Σήμερα κοιμήθηκα 6 το απόγευμα με 12 το βράδυ!

Σαν καλός Βρυκόλακας ακριβώς στις 12 ξύπνησα...

Νόμιζα πως θα κοιμηθώ κανα 2ωρακι αλλά το παράκανα ...

Βρήκα τον λαβερμπόϋ μισοκοιμισμένο στον καναπέ να βλέπει τηλεόραση, είχε έρθει στις 8 αλλά δεν επέμενε πολύ να με ξυπνήσει – κάτι θυμάμαι στο ύπνο μου πως μουρμούραγε- αν με ξυπνούν πριν την ‘ώρα’ μου είμαι κακόκεφη κι αγριεύω εύκολα ...

Μέχρι να φτιάξω καφέ είχε κοιμηθεί τελείως...

Η έξοδος ματαιώνεται... είχαμε κανονίσει στις 9 για σινεμά... δε βαριέσαι..

Έκατσα στο λαπ τοπ μπροστά στο παράθυρο με θέα μερικά φωτισμένα παράθυρα από τις γύρω πολυκατοικίες

Μέχρι τις 2 όλα τα φωτα είχαν σβήσει εκτός από ένα στον 8^ο απέναντι, εκεί βλέπω συχνά ένα ανδρικό κεφάλι στην ίδια θέση, μάλλον μπρος σε πισί ξενυχτάει κι αυτός...

Η νύχτα προσφέρεται για δημιουργικότητα...

Αυτή την εποχή κι αυτή την ώρα μου κάνει παρέα το φεγγάρι

Λίγο μετά τις 2  ξεπροβάλει από τον Υμηττό και κάνει την βόλτα του μπροστά από το παράθυρο μου...

Το είδα πριν μέρες ολόγιομο, τώρα σιγά – σιγά αδειάζει...