Χθες βράδυ γύρισα σπίτι κουβαλώντας ένα καθρέφτη μισό μέτρο με ωραία και περίτεχνη κορνίζα από μπαμπού.
Τον είχα ‘ψωνίσει’ δίπλα από κάδο απορριμμάτων όπου τον είχαν αφήσει κάποιοι που προφανώς έκριναν ότι δεν έχουν ανάγκη αυτήν την ‘παλιατζούρα’.
Ταίριαξε ωραία στον τοίχο δίπλα σε κορνίζες που είχα ψωνίσει από παρόμοια ‘μαγαζιά’…
Συνηθίζω να έχω τα μάτια μου ανοιχτά και, περπατώντας στη γειτονία μου, να επιδίδομαι σ΄ αυτό το είδος σόπινγκ…
Την συνήθεια την απέκτησα τον τελευταίο χρόνο όταν παρατήρησα πόσα πολλά πάσης φύσεως αντικείμενα υπάρχουν δίπλα από κάδους απορριμμάτων.
Άλλα προέρχονται από ανανέωση νοικοκυριού κι άλλα από θάνατο!
Εδώ, Πατήσια, Κυψέλη, ζουν πολλοί ηλικιωμένοι που, φυσικά, κάποια στιγμή ‘έρχεται η ώρα τους’ (μόνο στην πολυκατοικία μου πέθαναν τρεις τον τελευταίο χρόνο…) και οι κληρονόμοι ξεφορτώνονται διάφορα…
Έτσι έχω μαζέψει διάφορα φωτιστικά που τα έβαψα πολύχρωμα, παλιό στρογγυλό μεταλλικό τραπέζι καφενείου για το μπαλκόνι, 2 ξύλινα μπαούλα, αρκετά βιβλία, γλάστρες κάθε μεγέθους ακόμα και πίνακα ζωγραφικής άγνωστου καλλιτέχνη που εικονίζει θλιμμένη νεαρά κόρη… κι άλλα διάφορα…
Έχω γίνει τακτική πελάτισσα ενός γέρου επιπλοποιού που αναλαμβάνει να συνεφέρει τα αποκτήματα μου αλλά και να μ’ ενημερώνει για την ιστορία των επίπλων που πέρασαν από τα ελληνικά σπίτια τα τελευταία 50 χρόνια…
Κορυφαίο μου απόκτημα θεωρώ κομψό ξύλινο χαμηλό τραπεζάκι, Δανέζικο, που ο επιπλοποιός σφύριξε από θαυμασμό όταν το πήγα να το γυαλίσει και με συνεχάρη για το εύρημα μου.
Συμπαραστάτες μου σ’ αυτές τις ‘αγορές’ – όχι αδιαμαρτύρητα- το λαβερμπόυ κι ο γείτονας και φίλος Ζάχος με αξιομνημόνευτη στιγμή το κουβάλημα τριών μεγάλων πήλινων γλαστρών – σε τρεις βόλτες- 1 η ώρα βράδυ στην Πατησίων 3 τύποι πηγαινοέρχονται με γλάστρες ανάμεσα σε εκδιδόμενες μαυρούλες…
Από πείρα πλέον ξέρω ότι πρέπει να δράσεις γρήγορα όταν δεις κάτι ωραίο.
Αν δεν το πάρεις αμέσως εξαφανίζεται, αυτού του είδους τα προϊόντα έχουν μεγάλη ζήτηση και πολλοί είναι πελάτες που συχνάζουν σ’ αυτά τα μαγαζιά…!!!
Γαμώ γουστάρω!Το κάνουν και στη παλιά μου γειτονιά αυτό (λίγο πιο πέρα από Κυψέλη) και όντως ο κόσμος πετάει τρελλά ευρήματα.Κάποιοι όταν τους το λες ξινίζουν τα μούτρα και λένε "Πφ...απ' τα σκουπίδια;".Σιγά μαντάμ που θα σου πέσει την μύτη.Αν τα καθαρίσεις ή τα επισκευάσεις τί θα πάθεις δηλαδή; Κάνεις και ανακύκλωση έτσι.Μπράβο κούκλα με γειά τα παλιά! :P:P
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πάρα πολύ καλό αυτό που κάνεις και να σου πω κάποιοι το έχουν κάνει και μόδα. Τις προάλλες έδειχνε μία ηθοποιό με την κόρη της που μάζευαν παλαιά έπιπλα από κάδους και τα μεταμόρφωναν σε έργα τέχνης. Η γνώμη μου είναι ότι είναι από μόνα τους έργα τέχνης απλά χρειάζονται συντήρηση. Κάποια κράτη χρηματοδοτούν τέτοιες πρωτοβουλίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά σκουπίδια των άλλων είναι στολίδια για εμάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου!!
Και πολύ καλά κάνεις! Γιατί όχι; Εχουν στυλ πόλλα απ' αυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, είσαι πολύ ροκ- ο -κόριτσο τελικά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γεια τα μπα-ρόκ έπιπλα.. :)
υγιέστατη ψυχοθεραπευτική εργασία που συσφίγγει και τις κοινωνικές σχέσεις!! εύγε κορίτσι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν περάσεις από πλατεία Κυψέλης και δεις στα σκουπίδια νεαρό γύρω στα 28 να κοιμάται με σακάκι γραβάτα και να βρωμάει vodka μάζεψε τον και στείλε μου mail τον λένε Γιώργο και πρέπει να πάρει πτυχίο μην τον κρατήσεις!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι τέλειο αυτό που κάνεις. Φαντάζομαι πόσο όμορφη θα είναι εκείνη η μεριά που θα έχεις μαζέψει όλους αυτούς τους θησαυρούς. Παραδέχομαι, ότι εγώ δε θα το έκανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήxx
το βρισκω εξαιρετικο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ στις εορτές και στις σχόλες φοράω το γαμπριάτικο κουστουμάκι του μακαρίτη του παπού μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου πάει γάντι και φαίνομαι στα λόρδος...
mpravooooooo eksairetiko...diaforetiko!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα...Να σου πω την αλήθεια,και εγώ έχω δεί κάποιες φορές "αριστουργήματα" να πετιούνται διπλα στον κάδο,και εγώ να ντρέπομαι να τα πάρω..Όταν "μετάνοιωνα" είχαν ..εξαφανισθεί.. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να καταλάβω γιατί να πετάξεις κάτι όταν το χρειάζεται κάποιος άλλος. :|
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ προσωπικά προσπαθώ να "ανακυκλώνω" τα ρούχα μου. Τα δανείζω σε μικρότερες ξαδέλφες μου, στην εκκλησία ή τα αφήνω σε μία σακούλα, δίπλα στα σκουπίδια για να τα πάρουν οι άποροι.
Νιώθω καλύτερα έτσι.
Καλώς σε βρήκα. :)
Υπάρχει βέβαια κι περίπτωση να πετάξεις το πχ σκρίνιο της γιαγιάς, να το βρει κάποιος, να το δώσει στον αντικέρ, κι μετά να το δεις στη βιτρίνα σε τσουχτερή τιμή ἢ, ακόμα χειρότερα, να το αγοράσεις γιατί η μόδα θέλει κάτι τέτοια…
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω παρει κι εγω μι α φορα ενα κομοδινο σε αριστη κατασταση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμίσω ότι και τα έργα του Jean-Michel Basquiat, κάπως έτσι τα μάζευε και ο Andy Warhol από τους δρόμους και μετά τα πουλούσε στις γκαλερί χρυσάφι. Έκανε γκράφιτι ο Basquiat σε κάτι παλιές πόρτες και έτρεχε από πίσω με τι λίμο ο Warhol και τις ξήλωνε στο λεπτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ καλο αυτο που κανεις, κι ακομη καλυτερο που το δημοσιευεις !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(next time τραβα και καμια φωτογραφια :-)
şırnak
ΑπάντησηΔιαγραφήağrı
maraş
yalova
zonguldak
XYEM