Ο μικρός Κούρδος

     - Αναπτήρες κυρία;

Γυρίσαμε, η Λένα κι εγώ, κι είδαμε δωδεκάχρονο πιτσιρικά να μας δείχνει αναπτήρες σε συσκευασία των 5

Οι αναπτήρες ποτέ δεν χάνονται (εγώ τους χάνω), να πάρουμε

Κρύο έξω είχαμε  κάτσει δίπλα στο τζάμι σ’ ένα λίγο ‘χύμα’ ουζερί- καφέ όπου όλοι καπνίζανε και κοντεύαμε να τελειώσουμε το πρώτο μπουκαλάκι. 

- πως σε λένε;

- Ζαγκίρ (κάπως έτσι…) Κούρδος, 12 ετών,

Μελαχρινός  με ωραία μεγάλα μαύρα μάτια και καλούτσικα ελληνικά

- έχω χαρτομάντιλα

Έκατσε σε διπλανή καρέκλα (χωρίς να τον προσκαλέσουμε) κι άρχισε να βγάζει το εμπόρευμα του από μια άθλια τσάντα

Έριχνε ματιές στην ποικιλία

- πάρε

Μπουκώθηκε τρία κομμάτια! Είπε και βιογραφικό

- 5 χρόνια Ελλάδα, 4 αδέλφια, πάω σχολείο,

- ποια τάξη;

Εδώ μπερδεύτηκε, μάλλον δεν πάει σχολείο, δεν επέμενα.

- ξέρω να κάνω και τον σταυρό μου (τον έκανε) λέω και τα κάλαντα!

- όχι εντάξει, πέρασαν οι γιορτές, χριστιανός είσαι;

- όχι μουσουλμάνο!!!

Προφανώς, για να επιβιώσει, είχε μάθει να παίζει διάφορους ρόλους… πολύ έξυπνο παιδί, σπίρτο φαινόταν

Η Λένα ήθελε να διαλέξει και σχέδιο αναπτήρα : αυτοκίνητα, τοπία, λουλουδάκια κι ένα σετ αναπτήρων με ημίγυμνες γυναίκες!!

- με άντρες δεν έχεις;

Δεν είναι του χαρακτήρα της Λένας να κάνει τέτοιες ερωτήσεις αλλά μάλλον το ούζο είχε αρχίσει να ενεργεί.

Απόρησε ο μικρός

- άντρες; Δεν έχεις άντρα;

- όχι δεν έχω..

- όμορφη είσαι, λέει ο Ζαγκίρ,

Απλώνει το χέρι και ρίχνει μια τσιμπιά στο μάγουλο της Λένας!!

Δώσε θάρρος… η Λένα έκανε την αγριεμένη

- κάτω τα χέρια γιατί, έτσι όπως είμαι στερημένη, θα πάω φυλακή για παιδεραστία!! Μεγάλο αδελφό έχεις; (είπαμε: το ούζο…)

- έχω!

Βγάζει οικογενειακή φωτογραφία και δείχνει τον μεγάλο αδελφό, 20 ετών, (χαλιά ο αδελφός, έτσι θα γίνει κι αυτός όταν μεγαλώσει; Κρίμα…)

- δεν μ’ αρέσει ! αποφαίνεται Λένα

Ο μικρός έβαλε την φωτογραφία στην άθλια τσάντα, φαινόταν να τον προσβάλαμε με την απόρριψη του αδελφού…

Μας έπιασαν ενοχές, πήραμε και χαρτομάντιλα (κι αυτά χρειάζονται) κι αναπτήρες (με τοπία) 

Ο Ζαγκίρ ξαναγύρισε στο δρόμο…