Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Ο μικρός Κούρδος

     - Αναπτήρες κυρία;
Γυρίσαμε, η Λένα κι εγώ, κι είδαμε δωδεκάχρονο πιτσιρικά να μας δείχνει αναπτήρες σε συσκευασία των 5
Οι αναπτήρες ποτέ δεν χάνονται (εγώ τους χάνω), να πάρουμε

Κρύο έξω είχαμε  κάτσει δίπλα στο τζάμι σ’ ένα λίγο ‘χύμα’ ουζερί- καφέ όπου όλοι καπνίζανε και κοντεύαμε να τελειώσουμε το πρώτο μπουκαλάκι. 

- πως σε λένε;
- Ζαγκίρ (κάπως έτσι…) Κούρδος, 12 ετών,
Μελαχρινός  με ωραία μεγάλα μαύρα μάτια και καλούτσικα ελληνικά
- έχω χαρτομάντιλα
Έκατσε σε διπλανή καρέκλα (χωρίς να τον προσκαλέσουμε) κι άρχισε να βγάζει το εμπόρευμα του από μια άθλια τσάντα
Έριχνε ματιές στην ποικιλία
- πάρε
Μπουκώθηκε τρία κομμάτια! Είπε και βιογραφικό
- 5 χρόνια Ελλάδα, 4 αδέλφια, πάω σχολείο,
- ποια τάξη;
Εδώ μπερδεύτηκε, μάλλον δεν πάει σχολείο, δεν επέμενα.
- ξέρω να κάνω και τον σταυρό μου (τον έκανε) λέω και τα κάλαντα!
- όχι εντάξει, πέρασαν οι γιορτές, χριστιανός είσαι;
- όχι μουσουλμάνο!!!
Προφανώς, για να επιβιώσει, είχε μάθει να παίζει διάφορους ρόλους… πολύ έξυπνο παιδί, σπίρτο φαινόταν

Η Λένα ήθελε να διαλέξει και σχέδιο αναπτήρα : αυτοκίνητα, τοπία, λουλουδάκια κι ένα σετ αναπτήρων με ημίγυμνες γυναίκες!!
- με άντρες δεν έχεις;
Δεν είναι του χαρακτήρα της Λένας να κάνει τέτοιες ερωτήσεις αλλά μάλλον το ούζο είχε αρχίσει να ενεργεί.
Απόρησε ο μικρός
- άντρες; Δεν έχεις άντρα;
- όχι δεν έχω..
- όμορφη είσαι, λέει ο Ζαγκίρ,
Απλώνει το χέρι και ρίχνει μια τσιμπιά στο μάγουλο της Λένας!!

Δώσε θάρρος… η Λένα έκανε την αγριεμένη
- κάτω τα χέρια γιατί, έτσι όπως είμαι στερημένη, θα πάω φυλακή για παιδεραστία!! Μεγάλο αδελφό έχεις; (είπαμε: το ούζο…)
- έχω!
Βγάζει οικογενειακή φωτογραφία και δείχνει τον μεγάλο αδελφό, 20 ετών, (χαλιά ο αδελφός, έτσι θα γίνει κι αυτός όταν μεγαλώσει; Κρίμα…)
- δεν μ’ αρέσει ! αποφαίνεται Λένα
Ο μικρός έβαλε την φωτογραφία στην άθλια τσάντα, φαινόταν να τον προσβάλαμε με την απόρριψη του αδελφού…

Μας έπιασαν ενοχές, πήραμε και χαρτομάντιλα (κι αυτά χρειάζονται) κι αναπτήρες (με τοπία) 

Ο Ζαγκίρ ξαναγύρισε στο δρόμο… 

20 σχόλια:

  1. Το καημένο το παιδάκι. Κρίμα να σου στερούν την παιδική σου ηλικία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. To idio sinevei pro imerwn sto kafeneio pou paw (san pappous)...Emeis paizame 10ades euro sto koum-kan k enas pakistanos 12 etwn poulouse DVD gia na mazepsei liga euro kai na epiviwsei.Ton rwtisa pou einai oi goneis tou.Mou eipe Pakistan...Tou lew pou meneis..?Mou leei 8es/niki (eimastan stin naousa).Pane-ela me treno,ena paidaki mono k avoi8ito.Tou dwsa 5e xwris na parw DVD,ton kerasa ena ximo,mou edwse euxi gia kali tixi sta xartia kai m filise to xeri :/

    I antri exei dikio...Paidi eisai mia fora...

    Ekeino to brady kerdisa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. mpravo...eksairetiki perigrafi...ta paidia stous dromous exoun mia diaforetiki skepsi....ma parolauta epeidi to exw paratirisei kai gw den xanoun tin athwotita tis ilikias toys..den einai ola ta paidia twn dromwn etsi....oi eksaireseis einai liges...ta ypoloi paidia apla mas vgazoun tin glwssa peipaiktika apla emeis den to vlepoume...well done athens girl...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λίγα ούζα ακόμα να πίνατε και το παιδάκι θα το βλέπατε για "ξερολούκουμο":))

    Τι τραβάν και αυτοί και εμείς χειρότερα που λένε!

    Φιλιά θαλασσινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η περιγραφή σου είναι καταπληκτική! Σε απόλαυσα για μια ακόμα φορά! Μπράβο σου!!!
    Τώρα, όσο αφορά την ουσία της ανάρτησης... τι να πω; Αν έδινα από 20 λεπτά σε κάθε κόκκινο φανάρι που σταματάω (ταξιτζής γαρ), σε αυτούς προσπαθούν είτε να μου πουλήσουν κάτι, είτε να μου καθαρίσουν τα τζάμια, πόσα θα ήθελα άραγε την ημέρα; Την ίδια ερώτηση κάνω συχνά και σε μερικούς από αυτούς. Κάποιοι μου λένε... "Μόνο εμένα φίλε..." και σκέφτομαι ..."Μπα... δεν κάνω διακρίσεις! Θα με πουν ρατσιστή!" :-) Αν και πραγματικά τους λυπάμαι και ορισμένες φορές "υποκύπτω" στα παρακάλια τους, θεωρώ ότι το να ανταποκρίνεσαι, αμ’ τι άλλο είναι ενθάρρυνση για να προσπαθήσουν περισσότερο... Και έχει καταντήσει ένα φαινόμενο (των "φαναριών" ή των μικροπωλητών στα καφέ), που πραγματικά μας υποβαθμίζει (ακόμα περισσότερο!) την όποια ποιότητα ζωής μπορούμε να έχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι να μήν τον κουρδίσεις τον Κούρδο.... γίνεται Τούρκος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΧΩΜΗ ΑΝ ΔΙΑΤΑΡΑΣΩ ΜΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΙΣΣΟΡΟΠΙΑ
    ΑΛΛΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ...
    ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ...
    ΜΑΛΛΟΝ ,, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ...



    ΛΟΙΠΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINK :
    http://tasosnastos.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. χαχαχα...έτσι είναι ακριβώς η κατάσαση..και αυτό στις καλύτερες περιπτώσεις αγαπητό κορίτσι της αθήνας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα (με Χαμόγελο..)

    Νύχτωσε ή ξημερώνει..;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτά τα παιδιά είναι ο λόγος που καμιά φορά θυμώνω με τον εαυτό μου για την άποψη που έχω για τους μετανάστες.Αλλά τα τελευταία χρόνια ζούσα με πολλούς Ζαγκίρ που μου έκαναν τη ζωή δύσκολη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. δεν τουσ χωνευω τους κουρδους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο Ζαγκίρ ξαναγύρισε στο δρόμο..
    Μαζί με τους άλλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ καλή η περιγραφή σου!
    Δυστυχώς σε αυτά τα παιδιά είναι πολύ καλύτερα να τους δώσεις ένα κομμάτι ψωμί, κάτι να φάνε, παρά λεφτά. Αφού στο 99% των περιπτώσεων περιμένει πίσω από την παρακάτω γωνία, κάποιος ο οποίος είναι υπεύθυνος που αυτό το παιδάκι τριγυρνάει στους δρόμους, γεμάτο "εμπόρευμα", και περιμένει να πάρει τα λεφτά που έδωσες στο πιτσιρίκι.
    Έτσι εγώ όταν δίνω κάτι σε αυτά τα παιδιά, προτιμώ να είναι κάτι φαγώσιμο, μιας που αυτό θα το φάει το ίδιο το παιδάκι, κι όχι ο "κηδεμόνας" του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. για ρωτα και μενα που εχω γεμισει ενα καρο αναπτηρες με ξωβυζες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Kαλημέρα...Πολλά παιδιά ταλαιπωρημένα και βασανισμένα υπάρχουν που τα εκμεταλλεύονται επιτήδειοι.
    Όμως δεν πιστεύω τίποτε...έχουν μάθει καλά το μάθημά τους...Θυμάμαι τότε που βλέπαμε περισσότερα παιδιά στα φανάρια, είχα δει ένα κοριτσάκι πάντα στο ίδιο σημείο.Την επομένη που περασα σταμάτησα και της έδωσα ένα μπουφάν της κόρης μου , χειμώνας γαρ και ήταν με ένα μπλουζάκι μέσα στο κρύο.
    Μετά από μέρες είχε αλλάξει σημείο....τριά - τέσσερα τετράγωνα πιο κάτω...χωρίς μπουφάν με το ίδιο μπλουζάκι.Όταν σταμάτησα και τη ρώτησα αν κρυωνει και τι έκανε το μπουφάν έφυγε χωρίς να μου μιλήσει.Δεν το ξαναείδα στην περιοχή ...
    Δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από κάθε παιδί...Δουλεύουν για άλλους....και ακολουθούν εντολές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θλιβερη πραγματικοτητα
    με μια περιγραφη που πολυ με αγκιξε

    Να σε καλα και καλο βραδυ να εχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αν υπήρχε σχέδιο για τους μετανάστες σίγουρα δεν θα τον γνώριζες ποτέ...

    Αν ήξερες τι κρύβεται πίσω από αύτο ίσως και να μην αγόραζες τίποτε...

    Αν δεν είχαν πλημμυρίσει την Αθήνα και όχι μόνο τότε θα ήταν διαφορετικό το να περπατάς στη μέση της Ομόνοιας χωρίς να μαθαίνεις ξένες γλώσσες..

    Αλλά με το αν δεν γίνεται η πραγματικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή